معنی خوراک استیک
حل جدول
لغت نامه دهخدا
استیک. [اَ س ِ] (فرانسوی، ص) (از لاتینی استوم، سرکه) اسید استیک در اصطلاح شیمی به جوهر سرکه اطلاق شود و نشانه ٔ آن CooH - CH3 است.
استیک زر
استیک زر. [] (اِخ) موضعی بمغرب مزرعه ٔ کلانتر، از نواحی یزد.
خوراک
خوراک. [خوَ / خ ُ] (اِ مرکب) قوت. طعام. (ناظم الاطباء). غذا. (یادداشت بخط مؤلف). این کلمه مرکب از «خور» بمعنی خورش و «َاک » کلمه ٔ مفید معنی نسبت است. (از غیاث اللغات).
- هم خوراک، هم غذا. کسی که با دیگری طعام میخورد.
|| توشه. ذخیره. تدارک. || نان روزینه. || خورش. || به اصطلاح هندی یک نوع اضافه مواجبی که کشاورزان به کسی دهند که وی را برای جمع کردن مالیات می فرستند. || چیزی که خوردنی باشد. || مقداری از خورش. (ناظم الاطباء). خوردنی برای یک تن. (یادداشت بخط مؤلف).چون: یک خوراک بیفتک، یک خوراک کتلت. || یک مقدار شربت از دواء و از آب. (ناظم الاطباء). چون:یک خوراک سولفات دوسود. || پختنی. (یادداشت بخط مؤلف).
- خوراک فرنگی، پختنی فرنگی. غذائی که فرنگان پزند. غذائی که به اسلوب فرنگی پخته شود.
|| قابل اکل. قابل خوردن.
- بدخوراک، غیرقابل اکل.بدمزه. بدطعم.
- خوش خوراک، قابل اکل.خوشمزه. خوش طعم.
|| خورنده.
- بدخوراک، آنکه خوب نمی خورد. آنکه هر غذایی نمی خورد.
- خوش خوراک، آنکه خوب غذا می خورد. آنکه بهر غذائی می سازد.
واژه پیشنهادی
بیفتک
اصطلاحات سینمایی
اسلپک استیک به نوعی ازفیلمهای صامت کمدی گفته می شود که عنصر تحرک وبزن وبکوب درآنها چشمگیراست. بنیانگذار این نوع کمدی، « مک سنت» آمریکایی است. این نوع در سالهای 1910 تا 1920 رواج داشت اما به تدریج افول کرد. فیلمهای آن دوره « هارولد لوید» و« لورل وهاردی» ازجمله ی این کمدیهاست.
فرهنگ فارسی هوشیار
مترادف و متضاد زبان فارسی
آذوقه، جیره، خواربار، خوردنی، شیلان، طعام، طعمه، غذا، قوت، مائده، نان،
(متضاد) پوشاک
فارسی به عربی
اجره، تغذیه، صحن، غذاء، لحم، مسمار، یرقه
فرهنگ معین
(خُ) (اِمر.) طعام، خوردنی.
فرهنگ عمید
خوردنی، طعام، غذا،
غذایی که از گوشت، سبزی، و مانندِ آن تهیه میشود،
[مجاز] مورد پسند، مطلوب: سابقاً اخبار سیاسی خوراکش بود،
معادل ابجد
1318